Ik ben een spreeuw

Ik ben een spreeuw. Een gevleugelde opportunist met een drang naar afzondering en weide velden. Gedwongen om mee te vliegen met de massa voor protectie en overvloed, dat ook. Mijn donkere kant is kleurrijk voor het geconcentreerde oog. Ik ben gematigd rebels, zingend over verandering, naar ogenschijnlijk niemand.

Van alle vogels is de Spreeuw mijn lievelings. Geen hip Japans sterrenbeeld, maar zeker ook niet zomaar een vogel. Het is míjn vogel, en na dit verhaal hopelijk ook een klein beetje die van jouw. Jij daar, achter je schermpje. Speciaal voor ons heeft deze toekomstig boswachter zicht eens lekker verdiept in de Spreeuw middels een heuse dier-monografie. Nu lijkt dat zelfs voor de gemiddelde vogelaar saai, een boek van 200+ pagina’s over 1 vogel, maar ik wil het tegendeel bewijzen… Neem alleen al deze paar zinnen over onze vriend, prachtig vertaald vanuit het Engels:

“Zo niet de spreeuw: die loopt – nee, dribbelt monter en levendig met rappe passen en een waggelende gang”

Zeg nou zelf, zo wil toch iedereen dribbelen?

Of dit dan, zijn uiterlijk onder de loep genomen: “Bovenkop en achterhoofd van het volwassen mannetje hebben een groenachtige weerschijn, de achterhals is roodachtig purper, de shouderdekveren, rug en snuit zijn groenachtig purper, de vleugels bruinachtig, de oorstreek en keel zijn groen, voorhals en halszijde roodachtig purper, borst en buik bronsgroen.”

Wie de spreeuw nog voor een merel verward krijgt strafwerk: Een spreekbeurt over de financiële bubbels in de huizenmarkt. Het enige leuke aan de merel is overigens dat hij meer hol heeft.

De schrijver vervolgt zijn ogenschijnlijke lofzang, welke slechts een observatie is; “Alsof dit nog niet genoeg is, is de vogel bovendien ‘s winters geheel gespikkeld.. op de rug zeemkleurig, van onderen wit,”

“Op de tweede plaats vertoont de spreeuw 2 kenmerken waarvan elke reiziger veel gemak ondervindt: hij is niet bang uitgevallen en is niet kieskeurig“

Same here.

“De Spreeuw is de straatjongen onder de vogels” Ook dat spreekt deze Brabants light versie van Jay-Z natuurlijk aan: I’m a hustler baby!

Nog een paar feitjes over onze gevleugelde vriend dan. Uiteraard is hij een holenbroeder en kan hij gemakkelijk 250km per dag afleggen. Ook heeft hij, voor het geconcentreerde oor, een lollig liedje. Over smaak valt niet te twisten, en ik wil hier ook zeker niet beweren dat hij met de roodborst en appelvink als concurrent hoe dan ook door zou gaan naar de live shows. Laten we stellen dat het zangrepertoire rijk is, met een aangename mengeling van kwetterende, klikkende en ratelende geluiden en heldere fluittonen. Verder heeft deze straatvogel het vermogen om andere geluiden feilloos te imiteren. Niet alleen dat van een fietsbel, een kat of ekster, maar óók dat van de Appelvink. Misschien toch naar de liveshows? De show zou in dat geval kunnen eindigen met een knaller. “Een steeds weerkerend element in de zang is de zogenaamde ‘vuurpijl’: een zeer luid en aflopend ‘piiiuuuuu".

Mensen die mij een beetje kennen weten dat de kans vrij groot is dat ik als vogel ook zo nu en dan een Puuiiii! Puuiiiiii! eruit zou knallen. Evenals een regelmatig Tjiep! Tjiep!, maar dit terzijde.

U ziet ik spring, toch in ieder geval bij het onderwerp blijvend, van de hak op de tak. Ik zou nog veel verder kunnen uitwijken over de oorsprong van zijn naam(Sturnus Vulgarus) of ik zou bijvoorbeeld een zielig verhaal kunnen ophangen over hoe ik met het lot aantrek van de trieste maar mooi omschreven: ‘Partieel albinotische spreeuw met snavelafwijking’. Maar niets van dit al, ik wil u niet verder vermoeien met teveel biologische weetjes.

Ik kan u tot slot slecht mededelen dat ik nog meer van de natuur geniet sinds ik heb besloten Bos- en natuurbescherming te gaan studeren. In mijn tas en nachtkast stapelen de vakbladen, boeken en determineerkaarten zich op. Helaas werk ik in het weekend en moet ik momenteel mening sprinkhaan determinatie tochten van de vereniging voor veldbiologie aan me voorbij laten gaan. Doch niet getreurd, ik heb inmiddels een stageplek gevonden, en zal dus vanaf september twee dagen per week te vinden zijn in De Heemtuin te Zaandam om aldaar de nodige Flora & Fauna kennis op te doen.

Ter afsluiting: De spreeuw is mijn lievelings en de fietskar die ik nu aan het bouwen ben zal dan ook de Sturnus Vulgaris gaan heten.

Tot een volgende keer,

Tjiep Tjiep,

Niels.

P.S. Toch maar weer in het Nederlands... Ik ga binnenkort mijn eerste verhaal publiceren op Storyofmyworld.com. Deze verhalen zullen in het Engels zijn, en hier schrijf ik dan in het Nederlands.

#Other